De volle maan staat trots boven de grachtenpanden en schijnt naar binnen door mijn hoge gordijnloze ramen. Sprookjesachtig is deze stad. Niet vertrouwd of gewoon. Het cliché wil dat je niet weet wat je hebt totdat je het kwijt bent.…

De vrouw die doorgaans in dit appartement woont, is lang – tenminste, dat neem ik aan, want ik heb haar nooit ontmoet. Ik kom uitsluitend in Amsterdam als zij in Australië zit en dus treffen we elkaar nooit. Maar omdat…

Wanneer ik thee zet, en dat doe ik gemiddeld vijf keer per dag, kijk ik door het zijraam in mijn keuken en heb ik uitzicht op twee prostituees. Een enkele keer zie ik een klant naar binnengaan of vertrekken en…

Voor het open raam van mijn tijdelijke verblijf aan de gracht in Amsterdam kijk ik naar de mensen beneden mij. Bij mooi weer gaan Amsterdammers blijkbaar niet naar het Keukenhof of de woningboulevard. Bij mooi weer gaan ze en masse…

De afgelopen jaren heb ik veel in Europa gereisd met een toenemend gevoel van vervreemding. Op het eerste gezicht lijkt alles vertrouwd. Er is brood en wijn, er zijn hotels en restaurants en zelfs als je de taal niet spreekt,…