Filosofiekalender 2009 (3)

“Alles wat ik zie, lees en hoor, filter ik door de zeef van de verhalen die ik wil vertellen.”

Herman Franke in Waarom vrouwen betere lezers zijn (2004)

In een van de columns uit de bundel Waarom vrouwen betere lezers zijn gaat auteur Herman Franke in op het verschil tussen wetenschappelijk onderzoek en schrijversresearch. Hij citeert een wiskundige die zijn vak net zo mooi vindt als kunst en meent dat het onderscheid tussen kunst en wetenschap opgeheven zou moeten worden. Franke is het niet met hem eens. Er gaapt juist een kloof tussen de twee, die begint bij de manier waarop kunstenaars en wetenschappers waarnemen.
Schrijvers zien de wereld vaak niet zoals hij is – ze zien hem met het oog op wat ze willen vertellen. Ze kijken om zich heen om de verbeelding te prikkelen, niet om een objectieve waarheid te vinden. ‘Mij interesseert alleen wat ik kan gebruiken,’ geeft Franke toe en voor een schrijver is dat ook geen probleem. Maar onderzoekers met zo’n vooringenomen houding deugen niet, zij moeten met open vizier de werkelijkheid bevragen en luisteren naar alles wat er verteld wordt. Ook als dat strijdig is met wat ze willen horen.