Jean-Paul Sartre
'L'enfer, c'est les Autres'
(Huis Clos, 1944)

Het existentialisme van Sartre legt de nadruk op de mens als vrij subject. Een mens is een wezen dat zichzelf bepaalt en verwerkelijkt en in de ogen van het subject is alles wat hij of zij ziet een object, een ding in de wereld van dingen. Deze relatie geldt helaas ook voor andere subjecten. Als een ander mens naar mij kijkt, word ik in zijn of haar ogen een object, een ding in de wereld van dingen.
De blik van de ander op mij verandert mijn wezen van pour-soi (subject) naar en-soi (object). De ander zorgt ervoor dat ik mijn subject-zijn verlies: ik kan geen project meer voor mezelf ontwerpen, maar ik word wat die ander voor mij bedenkt. Deze ervaring is zeer onaangenaam: ik verlies mijn vrijheid. Vandaar dat Sartre in zijn theaterstuk de zin laat uitspreken: de hel, dat zijn de anderen. Ik kan mij niet beschermen tegen de blik van de ander en ben gedoemd voor altijd gezien te worden.